Naar de top van Mount Lajuma

1 december 2019 - Central, Zuid-Afrika

Zondag 1-12-2019, 10:36PM. Lajuma Research Center, Zuid-Afrika.

Er zijn weer veel dingen gebeurt te afgelopen 2 weken. Ik heb nu bijvoorbeeld alle 3 de meest gevaarlijke slangen in de omgeving gezien: Black Mamba, Puff Adder en Mozambique Spitting Cobra. Vooral de laatste is een leuk verhaal: Afgelopen maandag waren ik en nog wat andere mensen in de stad om onze 2-wekelijkse boodschappen te doen. Toen we terug kwamen hoorde we dat die middag in de Stone Cottage (een huisje letterlijk naast de Barn) een Spitting Cobra gevonden was in de badkamer. Jabu was gekomen om deze weg te halen en ik was vrij teleurgesteld dat ik niet thuis was om er bij te zijn. Gelukkig kreeg ik een paar uur later een whatsappje van Jabu dat hij van plan was om dinsdag de Cobra vrij te gaan laten en of ik mee wilde. Dus de volgende dag zijn ik (en mede stagaires, want iedereen was vrij enthousiast) met Jabu mee gegaan om de slang vrij te laten. Maar die had er niet zo veel zin in en was enorm chagerijnig in het begin . Daarom moesten we wachten tot hij gekalmeerd was en alleen maar wilde vluchten, maar in de tussentijd konden we wel een paar hele mooie foto's maken.Ik heb zelfs een foto gemaakt waarop je hem ziet spugen, puur geluk dat ik dit op camera heb kunnen vastleggen, maar wel een van m'n beste foto's uit afrika:
Spitting Cobra

De rest van de week (en week ervoor) ben ik vooral heel druk geweest met mijn resultaten verwerken, statistisch testen in SPSS (een computerprogramma wat natuurlijk nooit werkt en doet wat je wil... dus super frustrerend) en in mijn verslag schrijven. In mijn originele planning dacht ik dat ik aan 1 week wel genoeg had hiervoor. Maar mijn data set is zo enorm groot dat het allemaal extra lang duurt om goed te analyseren en op te schrijven. Mijn verslag is inmiddels al 27 bladzijdes (15 als je de titelpagina, inhoudsopgave, bijlages etc niet meetelt), en ik moet nog mijn hele discussie en conclusie schrijven. Hier heb ik nog 20 dagen voor, want de 20e van december moet ik het inleveren. Dus ondanks dat ik een week extra heb gedaan over de resultaten, heb ik nog genoeg tijd om alles af te ronden.

Maar 2 weken lang, iedere dag (gemiddeld nog steeds 6 dagen werk per week) achter je computer zitten wordt je ook niet goed van, dus ik ga nu vaker hiken. Ongeveer 2 weken geleden heb ik met 3 anderen de 'Bushbuck hiking trail' gelopen, waarbij we langs een super mooie waterval kwamen. Deze trail heb ik in mijn eerste 2 weken hier ook een keer gedaan, maar toen stond de waterval bijna droog. Inmiddels is er meer dan 100 mm regen gevallen (wat veel is voor hier) en alles is opeens groen, en de waterval stroomt opeens weer. Heel mooi om te zien!

En gisteren ben ik samen met Lauraleen naar Mount Lajuma gegaan. Dit is het hoogste punt van heel de Soutpansberg Mountain Range (waar het Lajuma research centre maar een heel klein deel van is). Het hoogste punt is 1747 meter boven zeeniveu. De Barn ligt op 1310 meter, een flinke klim dus. De meeste mensen doen er 3 uur over om naar de top te komen, en we zitten hier midden in een hittegolf, waardoor het overdag wel tot 39 graden kan zijn. We besloten dus om 5 uur de wekker te zetten zodat we om 6 uur konden vertrekken, nog voordat het veel te warm zou zijn. En na 3 uur en 15 minuten kwamen we aan op de top. Daar zijn we (bijna) een uur gebleven om foto's te maken, en te genieten van het uitzicht. Om 10 over 10 zijn we begonnen aan de weg terug naar huis. Normaal zou dit ongeveer 1,5 uur duren, maar ik had blaren op m'n voeten en het was letterlijk al 33 graden op dat tijdstip, dus we hebben het wat rustiger aan gedaan en een extra pauze genomen. Om 12:20 kwamen we terug thuis. Heel de middag erna heb ik natuurlijk half dood op de bank gelegen van de moeite en hitte, maar ook iets wat op een zonnesteek (jep, again...) of hoogteziekte leek. Maar vandaag gaat het weer een stuk beter, alleen een beetje spierpijn (en niet eens in m'n benen maar in m'n nek van een zware tas vol water). Maar dat maakt niet zo veel uit, want ik kan nu wel zeggen dat ik het gedaan heb. Iets wat ik nooit had gedacht te kunnen zeggen met mijn conditie en niet-fit-heid. Het is ook niet voor niets dat ik pas na 14 weken hier besloot dat ik het misschien toch maar gewoon moest gaan doen. Alleen een beetje een kut timing nu midden in die hittegolf, maar ik ben uiteindelijk wel blij dat ik het gedaan heb.

We made it to the top!!

Foto’s

6 Reacties

  1. Leo Lagendijk:
    1 december 2019
    Hoi Sam, weer mooie dingen gezien en gedaan. Mooie foto's ook weer, echt een periode uit je leven die je nooit meer zal vergeten. Veel plezier en succes nog de laatste paar weken.
  2. Jolanda:
    1 december 2019
    Hey Sam, je maakt van alles mee daar echt een periode die je niet snel zal vergeten. Hoeveel foto's heb je al gemaakt?? Super hoor dat je die klim gemaakt heb weet niey of ik je het na zou doen. Geniet nog van de laatste dagen daar. En succes met het werk dat je nog moet doen. 😘
  3. Samantha Pot:
    2 december 2019
    Alleen tijdens mijn stage heb ik al 1279 fotos gemaakt tot nu toe ;) en in de vakantie ook over de 1500 dus heel veel!!
  4. Tinie van bokstel:
    1 december 2019
    hallo Sammy.
    ik ben heel trots op je dat je zo door zet.
    heel goed dat je de klim gemaakt heb.
    anders krijg je er later toch spijt van dat je het niet heeft gedaan.
    een beetje spier pijn gaat wel over.
    je gaat daar ook niet ieder dag naar toe.
    maar let wel goed op je gezond heit.
    En ik wens je nog succes met het werk en slangen. hiehiiii
    kusjes van opa en mijn. xxxx
  5. Samantha Pot:
    2 december 2019
    ❤😘 xxx
  6. Jolanda:
    2 december 2019
    Dat wordt dan een heel dik fotoboek 🤣🤣🙄